November: maand van herdenken

10 november 2014 15:30 Het is een goed gebruik om aan het eind van het jaar onze dierbare overledenen te gedenken. Het is een oud gebruik vanuit de kerken ingezet en dat, naast symboliek, natuurlijk ook met gebedstaal is omgeven. Een prachtige waardevolle traditie die de laatste jaren in algemene zin is verbreed. Voorbeeld hiervan zijn de herdenkingen in zorginstellingen waar in de kleine kring van bewoners, medewerkers en familieleden bijeenkomsten worden gehouden. Het zijn manieren om een stukje rouwproces met elkaar te delen. Het is denk ik geen toeval dat de herdenking van de vliegramp met de MH17 vandaag plaats vindt.

Een ander voorbeeld is de wereldlichtjesdag die de tweede zondag in december wordt gehouden. We gedenken dan de kinderen die wereldwijd gestorven zijn. Om het uit de anonimiteit te halen worden er lokaal bijeenkomsten georganiseerd, waar ook namen worden genoemd. Bij het noemen van de namen borrelen herinneringen op en maken we ruimte om terug te denken aan de periode dat de overledenen deel uitmaakten van ons leven.

Een symbool wat bij al deze herdenkingen wordt gebruikt is een kaars die wordt aangestoken. In dagen van donker, van somberheid is licht een troostrijk gebaar. Licht als teken van hoop en warmte. Licht als baken op een donker, onzeker pad. Bij het verlies van een dierbare moet de weg door het leven opnieuw gevonden worden. Elk einde is voor hen die achterblijven een nieuw begin.

Door samen te herdenken met lotgenoten krijgen al die kaarsen, die lichtpunten meer kracht en door het noemen van de namen blijven dierbaren meegaan op onze levensweg.